روان شناسی علم تحقیق در رفتار موجودات زنده و بویژه در تفکر، احساس و رفتار بشر است. به همین دلیل از چندی پیش روان شناسان علاقه شدیدی نسبت به مشکلات عملی که برای افراد بشر پیش می آید و راه حل هایی که می توان برای آنها پیشنهاد داد، پیدا کرده اند. منظور روان شناسی، علاوه بر پیشرفت علمی و صنفی، بهبود بخشیدن به زندگی انسان نیز هست. این علاقه روزافزون روان شناسان به مسائل روزمره و عملی بشر، موجب شده است که دانش ما در افراد، بویژه کسانی که دچار مشکلات روانی هستند، بطور قابل ملاحظه ای افزایش یابد. . و عدم سازش و وجود اختلالات رفتار در جوامع انسانی بسیار مشهود و فراوان است. در هر طبقه و صنفی و در هر گروه و جمعی، اشخاص نامتعادلی زندگی میکنند. بنابراین در مورد همه افراد، اعم از کارگر، دانش پژوه، پزشک و مهندس، زارع، استاد دانشگاه و غیره، خطر ابتلاء به ناراحتیهای روانی وجود دارد. به عبارت دیگر، هیچ فرد انسانی در برابر امراض مصونیت ندارد. البته دانستن اینکه هر شخصی ممکن است گرفتار ناراحتی روانی شود، خود به خود کانی نیست؛ زیرا بهداشت روانی تنها منحصر به تشریح علل اختلالات رفتار نیست، بلکه هدف اصلی آن پیشگیری از وقوع ناراحتیهاست. پیشگیری به معنای وسیع آن، عبارت است از به وجود آوردن عواملی که مکمل زندگی سالم و طبیعی است، بعلاوه درمان اختلالات جزئی رفتار، به منظور جلوگیری از وقوع بیماریهای شدید روانی.