پادشکنندگی چیزی فراتر از تاب آوری یا استواری است. تاب آور کسی است که در مقابل شوک ها مقاومت می کند و همانی که بود باقی می ماند؛ پادشکننده اما از آن چیزی که بود بهتر می شود. این خصیصه هر آن چیزی است که با زمان تغییر می کند: تکامل، فرهنگ، ایده ها، انقلاب ها، نظام های سیاسی، نوآوری های فناورانه، موفقیت های فرهنگی و اقتصادی، بقای جمعی، دستورپخت های خوب، فرهنگ ها، نظام های حقوقی، مقاومت باکتریایی حتی وجود خودمان به عنوان گونه هایی روی این سیاره و پادشکنندگی مرز بین آن چه زنده و ارگانیک است مثل بدن انسان و آن چه بدون تغییر است و...