چارچوب پژوهش : درباره جنبش مشروطیت ایران تاکنون کتابهای زیادی نگاشته شده اند که هریک در جای خود مهم و ارزنده می نمایند، اما بیشتر آنها یا به صورت تاریخ عمومی از روند شکل گیری و چگونگی به پیروزی رسیدن جنبش و پیامدهای آن سخن گفته اند و یا اگر هم از صورت عمومی خارج شده اند، بر محور پادشاهان قاجار، مجلس شورای ملی، احزاب سیاسی، رقابت های بین المللی و مانند آن بوده و کمتر به کوشش ها و برنامه های دولت های آن روز ایران - به طور جداگانه - توجه کرده اند؛ دولت هایی که در شرایط بسیار حساس کشور زمامدار نظام نوپای مشروطه شدند و خواهی نخواهی کارکرد آنها در فراز و فرود آن نظام، سرنوشت ساز بوده است.
در این دوره ( مشروطه) که یک نقطه چرخش در تاریخ تحولات سیاسی ایران به شمار می رود، درست ۴۳ دولت یا کابینه - به جز کابینه های ترمیمی نامهم - روی کار آمدند و برای نخستین بار در تاریخ ایران - از سوی برخی از آنان به برنامه های مدون گوناگونی به منظور تحقق اهداف جنبش مردم و بهبودی امور کشور مطرح شد، ولی بنابه علل و عواملی چند آنگونه که باید پیشرفت و استواری نیافت. این پژوهش در پی آن برآمد که تاریخ استقرار مشروطیت را تا کودتای ۱۲۹۹ ش، بر محور دولتها بنگارد و برنامه ها و دشواری های کاری آنها را به طور مستند توضیح دهد
