یکی از اشکال مختلف گردشگری, گردشگری طبیعی و یا گردشگری در طبیعت است که در حقیقت توریسمی بر پا به پایداری محیط زیست با تمرکز اولیه بر تجربه محیط های طبیعی که عامل ترویج فرهنگ و محيط زیست است می باشد و امروزه در صنعت گردشگری از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
وقتی با نام اکوتور یسم برخورد می نماییم ناخود آگاه مغز درون طبیعت در ذهن ما متبادر می گردد.توریسم بر مبنای طبیعت یکی از گونه های مختلف گردشگری می باشد که بر این اساس هر فعالیت با تجربه سفری که روی طبیعت متمرکز شود به معنای توریسم طبیعی می باشد که در این سفرها همواره تأکیدی بر مسئولیت پذیری گردشگری نسبت به محیط اطراف خود انجام نمی پذیرد امروزه جهت رسیدن به توسعه پایدار در صنعت گردشگری نیاز وافری به برنامه ریزی های بنیادین برای توسعه و مدیریت صنعت گردشگری احساس می شود. یکی از این برنامه ریزیهای مهم در سیاست گذاری برای توسعه پایدار نگرش به محیط زیست و تلاش برای آن می باشد که در این اثر ترجمه شده با این رویکرد پرداخته شده است اند.
با توجه به این که اکوتوریسم، ریشه ی تاریخی دارد، هدف بخش جدید، شناسایی اشکال مهیم، مفاهیم و ضوابط این واژه، خصوصا ارتباط بین NT (گردشگری طبیعی و اکوتوریسم است؛ برای مثال « Laarman و Durst » در اولین اشارات خود، اکوتوریسم را مانند گردشگری طبیعی تعریف کردند که مسافر به سمت مقصد مورد علاقه ی خود که دارای ماهیت طبیعی و تاریخی است ، هدایت می شود و سیاحت شامل مناطق تفریحی، ماجرائی و تربیتی است. به علاوه، آنها شاید اولین کسانی بودند که ابعاد مشکل و آسان (sofi hard)، گردشگری طبیعی را آماده کردند. این ابعاد براساس حالت ظاهری تجربه گردشگری و همچنین علاقه به تاریخ طبیعی است (شكل شماره ۲-۱) «لأرمن و دارست» معتقدند که همه ی دانشمندان، مانند یکدیگر خود را وقف مطالعه ی اکوتوریسم کرده اند ، تا به طور اتفاقی آن را مطالعه کنند. برخی از گردشگران، علاقه مند به تحمل مصائب و مشکلات در این سفرها هستند و برخی فقط برای کسب و حفظ تجربه به این سفرها می روند . در شکل شماره ی ۲احرف "B" نمایانگر تجارب اکوتوریسم است که براساس تجارب سخت مسافران و علایق بیشتر و از خودگذشتگی شان تنظیم شده است.
