بازرگانی بین المللی یا کسب و کار بین المللی عبارت از هرگونه داد و ستد کاری بین افراد و سازمانها در بیش از یک کشور می باشد. این داد و ستد شامل مواردی از قبیل خرید مواد و قطعات از یک کشور و ارسال آنها به کشور دیگر برای مونتاژ و یا پردازش صادرات کالاهای ساخته شده از یک کشور به کشور دیگر برای عرضه به مصرف کنندگان، ساخت یک کارخانه در یک کشور خارجی جهت دستیابی به کارگر ارزان و یا گرفتن وام از بانکی در یک کشور جهت عملیات تولید در کشور دیگر می شود. کسانی که درگیر این تراکنش ها می شوند شامل افراد حقیقی، شرکتها و یا گروهی از شرکتها و همچنین سازمانهای دولتی می باشند. تفاوت بازرگانی داخلی و بازرگانی بین المللی در این است که در بازرگانی داخلی فعالیتهای کاری در درون مرزهای یک کشور می باشد در حالیکه بازرگانی بین المللی چون فعالیتهای کاری فراتر از مرزهای ملی است، موارد زیر را می تواند در بر گیرد: | و چون کشورهای درگیر از ارزهای متفاوت استفاده می کنند، این امر باعث می شود که حداقل یک طرف معامله پول خود را به ارز دیگری تبدیل نماید. و تفاوت در سیستم حقوقی و قوانین کشورها باعث میشود که یک شرکت و یا بازرگان خود را با قوانین کشور میزبان تطبیق دهد. فرهنگ کشورها ممکن است که با هم متفاوت باشند و این مساله ممکن است مدیران بین المللی را وادار کند که خود را با فرهنگ طرف مقابل تطبیق دهند. و وجود منابع در کشورهای مختلف متفاوت است. کشوری در منابع طبیعی غنی است اما نیروی انسانی ماهر ندارد، اما کشور دیگری ممکن است دارای نیروی کاری آموزش دیده ماهر و مولد باشد اما منابع طبیعی نداشته باشد. به این دلیل است که محصولات تولید شده و روش تولید آنها از کشوری به کشور دیگر متفاوت است.
_
در اکثر موارد مهارت و دانش اولیه مورد نیاز برای تولید محصولات در سطح داخلی و یا بین المللی یکسان است. بعنوان مثال هر شرکتی باید دارای مدیر بازاریابی توانمندی باشد که بتواند خواسته ها و نیازهای بازار هدف خود را تحلیل نماید چه این بازار داخلی باشد و چه بین المللی. با اینحال هیچ شکی نیست که ورود به بازارهای بین المللی نیازمند به دانش و مهارتهای پیچیده تر می باشد. بازرگانان بین المللی باید در مورد تفاوتهای مسایل حقوقی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کشورهای مختلف آشنا اشند. آنها باید بتوانند مناسب ترین کشورها را برای فروش محصولات خود و یا خرید مواد اولیه انتخاب نمایند. شرکتهای بین المللی باید توان هماهنگی شعبه های خارجی خود را داشته باشند و همچنین بتوانند آنها را با توجه به مقررات مالیات و سایر قوانین حاکم در آن کشورها اداره نمایند.