روانشناسی تربیتی به دلیل ماهیت کاربردی آن یکی از جذاب ترین رشته های روان شناسی است. این شاخه از روان شناسی، در طول صد سال گذشته، در معرفی شیوه های مناسب آموزش و یادگیری به منظور کار آمد کردن تعلیم و تربیت نقشی اساسی به عهده داشته است.
کتاب حاضر با حفظ ماهیت کاربردی این رشته آخرین نظریه ها و یافته های روان شناسی را به دانشجویان و معلمان معرفی می کند تا بتوانند با استفاده از این نظریه ها و راهبردهای برآمده از آنها به آموزش و هدایت یادگیرندگان کمک کنند. با توجه به اینکه رویکردهای روانشناسی تربیتی و اهداف تعلیم و تربیت در حال تکامل اند، تجدیدنظر در منابع روان شناسی تربیتی امری ضروری و اجتناب ناپذیر است..
چاپ جدید کتاب حاضر مشتمل بر دوازده فصل است. در آغاز هر فصل، سؤالهایی مطرح شده است تا خواننده به هنگام مطالعه به دنبال پاسخگویی به این سؤالها باشد.
در چاپ حاضر هدفهای زیر مورد توجه قرار گرفته است:
تأكيد بر نقش یادگیرنده در یادگیری: یادگیرنده و نقش بی بدیل او در امر یادگیری یکی از محورهای مورد توجه در این کتاب است.
توجه به نظریه های جدید: در این کتاب ضمن توجه به رویکردهای مهم گذشته، مثل نظریه های رفتاری و رویکردهای شناختی اولیه در زمینه آموزش و یادگیری به نظریه های شناختی اجتماعی، الگوهای پردازش اطلاعات و نظریه های جدید در هوش توجه ویژه ای شده است.
پیوند نظریه و عمل: تأكید کتاب حاضر بر این است که هر امر تربیتی با پشتوانه نظری آغاز می شود و هر نظریه نیز باید به طور بالقوه امکان کاربرد داشته باشد. به این ترتیب هر امر تربیتی با نظریه و یافته های مربوط به آن آغاز می شود و در عمل این تجربیات کاربردی به نظریه پردازیهای جدید کمک می کند.
برخورد بی طرفانه با نظریه ها و کاربردهای آن به کار گیری هر نظریه به جامعیت، گستردگی و نیز راهبردهای برخاسته از آن نظریه مربوط می شود. از این رو، هر گونه سوگیری نسبت به نظریه ها و نادیده گرفتن شرایطی که زمینه ساز تدوین این نظریه ها شده است، موجب بی توجهی به آنها می شود و لاجرم استفاده از آن نظریه و کاربردهای ارزشمند آن تردید آمیز خواهد شد. تصور رایج این است که هر نظریه نشان دهنده تلاش روانشناس در تبیین واقعیات روانشناختی است و بخشی از این واقعیات را بیان می کند. بنابراین، توجه به نظریه ها و کاربردهای آنها بستر مناسبی را برای آموزش و یادگیری فراهم می آورد.