هنگامی که کار بر روی ویرایش نهم کتاب مقدمه ای بر فهرستنویسی و رده بندی را آغاز کردم، بیشتر و بیشتر آگاه شدم که به اثر دیگری که فراتر از متن فهرست نویسی باشد، نیاز است. اکنون، دروس اصلی در بسیاری از مدارس کتابداری و اطلاع رسانی شامل درسی با عنوان سازماندهی اطلاعات است. این درسها به طور سنخی دارای محتوایی فراتر از فهرست نویسی و رده بندی هستند. در این درسها مفهوم سازماندهی و نقش آن در تلاشهای انسانی با تاکید بر بسیاری از ابزارهای بازیابی بحث می شود. عمده این مباحث عبارتند از
کتابشناسی ها، نمایه ها، ابزارهای سابقه یابی، فهرستها، و دیگر انواع پایگاههای اطلاعات، استانداردهای کدگذاری، مانند؛ SGML ، MARC ، انواع SGML DTD ها و XML تولید ابرداده؛ همه انواع واژگان مهارشده، از جمله اصطلاحنامه و لغت هستی شناسی. نیز فهرستهای سرعنوانهای موضوعی، نظریه رده بندی، تنظیم و نمایش پیشینه های ابرداده و بسته های حاوی اطلاعات مادی؛ طراحی نظام. کتاب «سازماندهی اطلاعات، به این نیازها پاسخگوست، و «مقدمه فهرست نویسی و رده بندی» به عنوان کتابی درسی برای دوره های خاص فهرست نویسی و رده بندی باقی می ماند.
این اثر فقط تاریخ، نظریه، و عمل به سازماندهی اطلاعات ثبت شده را مورد توجه قرار می دهد، برای سازماندهی به اطلاعاتی که تنها کلامی هستند، شنیدنی هستند، یا درباره آنها اندیشه شده است، به متن دیگری نیاز است. اطلاع رسانان درباره این که آیا به سازماندهی، بازیابی و استفاده از «اطلاعات» یا «دانش» می پردازند اختلاف نظر دارند. براساس تعدادی واژه نامه که مورد مراجعه قرار دادم، دانش در ذهن فردی که موضوعی را مطالعه و درک کرده، و شاید با تحقیق یا شیوه ای دیگر به آن افزوده است،
