علاوه بر شرطی سازی کلاسیک که شرطی سازی پاسخگر نیز نامیده می شود، نوع دیگری از شرطی سازی وجود داشته که کنشگر یا ابزاری نامیده می شود. شرطی سازی کنشگر ، مفهوم اصیل و بنیادی رفتارگرایی معاصر است. شرطی کردن فعال ، مبتنی بر قانون اثر ثرندایک بوده که در سال 1900 ارائه شد. شیوه وی ، 50 سال بر تمام نظریه های یادگیری غلبه داشته و وی را پدر روانشناسی تربیتی می دانند.
نظریه وی دارای 3 قانون اصلی آمادگی، تمرین و اثر و 5 قانون فرعی پاسخ چندگانه ، آمایه یا نگرش ، غلبه عناصر ، از راه قیاس و جایگشت تداعی است. رفتار گرایی اسکینر معروف بع رفتارگرایی رادیکال است . در این رویکرد درک، خیال، احساس درونی و تفکر پذیرفته می شوند و هدف و اراده انکار می گردند.
روش ها و فنونی که بخش مهمی از رفتاردرمانی و تغییر رفتار هستند به دنبال انتشار کتاب علم و رفتار اسکینر و به کار بستن اصول یادگیری کنشگر در موقعیت های زندگی به وجود آمدند. اسکینر معتقد است که کشش و انگیزش در انسان ، ذاتی نیست بلکه نتیجه تحریک و آموزش است.