امروزه، ورزش های رزمی رینگی به عنوان عنصری از فرهنگ جهانی تلقی میشود که هم به عنوان نوعی دفاع شخصی، هم به عنوان تمرینات تفریحی، سلامتی و هم به دلیل بهبود و توسعه فردی، تناسب اندام، مهارتهای رزمی، تزکیه نفس، انضباط، رشد شخصیت، اعتمادبهنفس و به عنوان یک درمان مکمل یا جایگزین برای برخی شرایط پزشکی مورد استفاده و مطالعه قرار میگیرد.
علاقه به شرکت در ورزشهای رزمی در سالهای اخیر به میزان زیادی افزایش یافته است. ورزشهای رزمی طیف وسیعی از رشته های ورزشی را در بر می گیرد که تکنیکهای مبارزه را آموزش میدهند و شامل بیش از 200 رشته متمایز، متشکل از هزاران شاخه و سبک است که هر کدام فلسفهها و سنتهای آموزشی خاص خود را دارند و تخمین زده میشود که اشکال مختلف آن توسط بیش از 100 میلیون نفر در سراسر جهان انجام میشود.
وقتی روند تاریخی بررسی میشود، رشتههای رزمی از زمانهای بسیار قدیم در جدال انسان با طبیعت آغاز شده و از جنگها و جدال انسان با محیط بیرون آمده و به مرور زمان به ورزشی با عنصر رقابت و قوانین تبدیل شده است. با نگاهی به تحولات تاریخی ورزشهای رزمی، مشاهده میشود که به دلایل مشابه در مناطق جغرافیایی مختلف پدید آمده و بر اساس ویژگیهای منطقهای شکل گرفتهاند.
ورزشهای رزمی فعالیتهایی ترکیبی از عناصر ورزشی و هنری هستند، با سنت نبرد تن به تن مرتبطاند، یا بدون سلاح و یا با استفاده از ابزار خاصی انجام میشوند که هدف اصلی آن محافظت از خود در برابر حملات فیزیکی است. علاوه بر محافظت از خود، برای آموزش کودکان، رشد شخصیت، آمادگی جسمانی، قدرت ذهنی، معنویت و پیشرفت نیز کاربرد دارد.