با افزایش تعداد گیاهان شناسایی نمایاند. اولین رده بندی ها فقط با استفاده رده بندی مصنوعی شد. در سال ۱۷۳۵ "لينه" دانشمند سویدی بافتن راهی برای تشخیص و نام گذاری گیاهان به عمل آورد. مواد گیاهان شناسایی شده ضرورت رده بندی به جهت مطالعه آسانتر خود را بدیها فقط با استفاده از یک صفت صورت گرفت که بعدها معروف به ۱۷۳ "لينه" دانشمند سویدی، بررسی های زیادی جهت در اندام نر گلها (پرچم یاماهان به عمل آورد. رده بندی " لينه "از روی وضع Stannen) صورت گرفته بود. ولی این امر نتوانست باید و شاید نظر عموم گیاه شناسان را به خود جلب نماید. زیرا بسیاری از گیاهان که با این روش رده بندی می شدند و نزدیک هم قرار می گرفتند، در واقع از هم فاصله زیاد داشته و فقط در ظاهر از نظر تعداد پرچم بهم شبیه بودند و به اشتباه بیش از حد بهم نزدیک شده بودند. خود "لينه" هم در اواخر بررسی های خود، به این اشتباه پی برده بود. به هرحال، گرچه روش او کافی بنظر نمی رسید، ولی تا آن زمان، بهترین روش های رده بندی بشمار می رفت و در واقع " لينه" را باید پدر رده بندی گیاهی دانست.
سیستم رده بندی طبیعی
از اواخر قرن هجدهم بیشتر گیاه شناسان معتقد شده بودند که میان گیاهان نوعی ((پیوند طبیعی)) وجود دارد. چون در سیستم رده بندی لینهای گروههای غیر مشابه در کنار یکدیگر قرار می گرفتند(مثل کاکتوس و گیلاس) این فکر در مقابل سیستم رده بندی وی قرار گرفت. بتدریج استفاده از صفات منفرد به منظور رده بندی گیاهان کنار گذاشته شد و در عوض صفاتی برگزیده شدند که به جای تجربه یا آزمایش بر مبنای نظریه استوار بودند. با تمرکز شدید فعالیت های گیاهی در جهت ایجاد نوعی سیستم رده بندی که هم بازتاب روابط طبیعی میان گروه های گیاهی باشد و هم بتوان با استفاده از آن گیاهان را شناسایی کرد، سیستم های رده بندی طبیعی شکل گرفتند. در این رده بندی از چند صفت بطور همزمان استفاده میشود. سیستم های رده بندی طبیعی مبتنی بر این اصل هستند که گروه های گیاهی وابسته به یکدیگر باید در کنار هم فهرست شوند. هدف اصلی در طرح ریزی سیستم طبیعی، صرف نظر از جنبه تکاملی، منعکس کردن نقش آفرینش در پیدایش گیاهان بود.
