قبل از ورود به مباحث اصلی روش های آموزش و فنون تدریس لازم است دانشجویان معانی اصطلاحات مختلف تربیت حرکتی را مورد مطالعه قرار داده و بنا و کارکردهای تدریس را بشناسند. این امر به درک کامل مطالبی که در این تدریس گفته خواهد شد، کمک شایانی خواهد نمود.
بررسی مفاهیم تربیت حرکتی تربیت حرکتی دارای واژه ها و اصطلاحاتی با معانی کم و بیش روشن است. این معانی نسبی، بعضا درک مفاهیم و موضوعات را دچار مشکل می کند. به عنوان مثال اصطلاحات «تربیت بدنی و ورزش » غالبا به صورت مترادف به کار برده می شدند شاید در بین اهل فن نیز کسانی باشند که نتوانند مرزهای اشتراک یا حدود افتراق آنها را به طور دقیق مشخص نمایند. برای رهایی از این مشکل ناگزیر از تعریفی توضیح دقیق معانی و مفاهیم واژه ها و اصطلاحات تربیت حرکتی خواهیم بود. تربیت کلمه ای عربی از مصدر «تو» است. اسم فاعل آن مربی. معادل فارسی تربیت کلمه ی پرورش است. متقدمین، غالبا تربیت را ایجاد تغییر و اصلاح در فرد از آنچه که هست، به آنچه که باید بشود. تعریف کرده اند. تعاریف اندیشمندان متاخر از تربیت، عموما مبتنی بر نظرات ژان ژاک روسو عالم بزرگ تعلیم و تربیت سوئیس در قرن هجدهم می باشد. او می گوید: تربیت علمی است که می تواند فرد را در دایرهی استعدادهای فطری اش پرورش دهد. بر اساس این تعریف وظیفه ی اصلی تعلیم و تربیت، کشف و شناخت استعدادهای افراد و ایجاد شرایط و عواملی است که منجر به رشد و شکوفایی آن استعدادها گردد. | آموزش، پرورش یا تربیت به مجموعه ای نظامدار (سیستماتیک) از تدابیر و فعالیتهایی گفته میشود که برای کمک کردن، و به منظور تغییر یافتن و تغییر دادن رفتارهای مردم، خصوصا کودکان و نوجوانان انجام می گیرد و مهم ترین هدفش این است که ایشان یاد بگیرند و بتوانند چگونه درست را از نادرست یا حق را از باطل تشخیص دهند. آموزش و پرورش از دو دیدگاه قابل تفسیر است: یکی آموزش و پرورش به مفهوم اعم و دیگری به معنای اخص یا رسمی تربیت به معنای اعم عبارت است از جریان اجتماعی کردن نسل جدید جامعه، جریانی که به موجب آن مجموعه ی اعتقادات، ارزش ها، دانش ها، علوم، فنون، مهارتهای هنجارها، رفتارها و ... از نسل قبل به نسل جدید جامعه منتقل می شود، اما آموزش و پرورش به معنای اخص، ساختاری منظم، سیستماتیک و هدفمند است که بر اساس آن، سازمانهای مشخص (همچون وزارت آموزش و پرورش افراد جدید جامعه را در معرض آموزش دانش ها، مهارتها، رفتارها و گرایشات معینی قرار میدهند؟ آموزش و پرورش رسمی از دو دیدگاه واجد اهمیت است: .. با شناسایی استعدادهای افراد جدید جامعه، عوامل رشد و شکوفایی آنها را فراهم می کند. ٢. اهداف گوناگون اجتماعی را محقق می کند و نیازهای جامعه را مرتفع می سازد. این الگوی کلی را اصطلاحا «نظام آموزش و پرورش» می نامند. نظام آموزش و پرورش در دنیای امروز پدیدهای همگانی (عمومی) است و سرمایه گذاری های کلانی برای اجرا و تحقق اهداف آن صورت می گیرد زیرا زندگی و سرنوشت آیندگان در دستان پرقدرت نظام آموزش و پرورش و محصولاتی است که تولید می کند. مهم ترین عاملی که باعث رشد و گسترش آموزش و پرورش عمومي» در جهان شد، رویدادهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بعد از رنسانس بود.
