واژه cybernetics در زبان فارسی به فرمان شناسی، علم شناخت ربات ها و کاربردکامپیوتر ترجمه شده است.
برخی نیز آن را معادل «هدایت و کنترل» یا «خود فرمایی دانسته اند(معتمدنژاد، ۱۳۸۹). ولی به سبب ابهام و نارسایی در معادل های فارسی، در ایران معمولا همان کلمه اسیبرنتیک» به کار می رود.
در این کتاب نیز همان واژه مصطلح به کار برده شده است. شاید با قدری تسامح بتوان آن را در قلمرو اعلم القوامی سینوی دانست؛ به هر حال پیدا کردن یک اصطلاح فارسی که به طور دقیق و جامع معنای سیبرنتیک را بیان کند دشوار است.
اما سیبرنتیک از نظر تئوری «نظریه عمومی کنترل مکانیسم ها در سیستم های مکانیکی و ارگانیکی، و از باب رشته علمی منطق صوری اتومات های طبیعی و مصنوعی» است.
سیبرنتیک مطالعه تعامل میان انسان و ماشین، انسان و انسان، و ماشین و ماشین و در واقع انواع مختلف و متنوعی از سیستم ها بر مبنای اصول بازخورد، کنترل و ارتباط است. سیبرنتیک تمایل به عمومی ساختن مفهوم بازخورد به عنوان یکی از اصول اساسی جهان دارد؛ و به شدت با حوزه هایی همچون نظریه بازخورد، نظریه اطلاعات، مهندسی عوامل انسانی (ارگونومی)، نظریه کنترل و نظریه سیستم ها مرتبط است (میندل، ۲۰۰۰). سیبرنتیک در واقع، بر بنیاد کل نگری استوار است. هر نگرش کلی، مستلزم کنترل روابط میان اجزاء کل و دریافت اطلاعات از آنهاست، تا در جهت تعدیل و تصحیح خطاها و کجرویها نظارتی صورت گیرد. البته جهان بینی سیبرنتیک تلاش خود را تنها روی شناخت ماده و انرژی متمرکز نمی کند،