در اثر یادگیری همه ما به آنچه که منیم رسیده ایم. ما عادت های زندگیمان خزانه ی معلومات مهارت ها و شایستگی هایمان را که موجب تمایز ما با دیگران است آموخته ایم. که همه آن ها می تواند با یادگیری تغییر یابند. به طور کلی مشخص شده است که مهارت های انسانی، ارج نهادن ها, استدلال ها، امیدها، آرزوها، نگرش ها و ارزش های انسانی از لحاظ تحول تا حد زیادی به رویدادهایی وابسته اند، که یادگیری نامیده می شوند.
بنابراین یادگیری برای ادامه ی زندگی انسان ها ضروری است
اهمیت یادگیری را وقتی درک میکنیم که تصور کنیم. اگر آنچه را که فردی آموخته است از او باز گیریم، به چه صورت در می آید. مثلا فرض کنیم دارویی ساخته شود که می تواند چنین کند. در این صورت، فرد بلوغ طبیعی خود را از دست نمی دهد. اما از لحاظ روان شناسی به دورهی شیرخوارگی بر می گردد. در حالی که او همه ی بازتاب ها را دارد اما راه رفتن را از یاد می برد.
او نیاز به غذا و آب خواهد داشت. اما نمی داند کجا آنها را به دست آورد. با بوییدن و مزه کردن چیزها، ممکن است بداند چه چیزی خوردنی است و به چیزی خوردنی نیست. از سرما می لرزد، اما اگر لباسی به او دهیم نمی داند آن لباس جیست ونه می تواند آن را بپوشد.