در سال 1999، من در جهت چشماندازی برای فهم و ارتقاء زندگی، در میان چهار رکن عملکردی در سطوح بالا متمرکز شده بودم: ظرفیتهای ذهنی، تغذیه، حرکت و ریکاوری؛ ما بر روی بهترین اجراکنندگان دنیا تمرکز کردیم؛ از ورزشکاران حرفهای تا نخبگان نظامی و در نهایت مردم سالم. این مأموریت، ساده بود: ارائه بهترین سیستمهای عملکردی توسط متخصصان و فراهمسازی یک بستر یکپارچه به منظور افزایش کارایی عملکردی و اخلاقی ورزشکارانمان. EXOS به منظور ارتقا عملکرد ورزشکاران، بدون هیچ شریکی، بدون سرمایهگذار، توسط جوانی مصمم، یعنی من که به دنبال ایجاد تیمی چند رشتهای از متخصصان برجسته بودم، تأسیس شد تا بتوانیم به قلب دانشکده ورزش دانشگاه ایالتی آریزونا بپیوندیم. من خوششانس بودم که رابطه عمیقی با حوزههای مرتبط با این رشته، از جمله دیدگاههای پیشروان بینالمللی در زمینه فیزیوتراپی/ مربیان ورزشی و مدیران پزشکی ورزشی در ورزشهای حرفهای و دانشگاهی داشتم. ایجاد یک تیم چند رشتهای از مشارکتکنندگان در سطح بالا و رشد ذهنیت حرفهای برای ورود به یک مدل جدید و یکپارچه که نیاز به توسعه متقابل آنها در بین رشتهها را دارد، حیاتی بود.